วันนี้ตั้งใจจะไปตามรอย..เส้นทางประวัติศาสตร์ ชนชาติลาวเวียงที่อพยพมาลงหลักปักฐานที่ตำบลบ้านแป้ง อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี มาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 3 ที่มาร่วมกันสร้างวัดเอาไว้ถึง 3 แห่ง..คือวัดฉางปูน วัดจินดามณี และวัดกลางธนรินทร์
วัดแรกที่เข้าไปก็คือ วัดพุทธาราม หรือ ชื่อเดิม “วัดฉางปูน” ร่มรื่นมาก ดูภายนอกเหมือนไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่ไปสะดุดตาเอาตรงปลายสุดของวัด ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา นั่นก็คือ สิงโตคู่เหยียบลูกโลก(ถ้าเรียกผิดพลาดต้องขออภัย) ศิลปจีน เดิมน่าจะเป็นป้ายชื่อวัด แต่ปัจจุบันชำรุดทรุดโทรมมาก เนื่องจากน้ำท่วมเป็นประจำ (ส่วนประวัติความเป็นมา จะนำมาเล่าในภายหลัง..)
ใกล้ๆ กัน เป็นกุฏิเก่าตรีมุข งดงามมาก ทราบว่าย้ายมาจากจุดเดิมที่บางส่วนชำรุด ประวัติและรายละเอียดอย่างอื่น ไม่มีข้อมูลชัดเจน หากท่านใดทราบ โปรดเอื้อเฟื้อด้วยนะครับ..เท่าที่ประเมินด้วยสายตา ลักษณะและรูปทรงเป็นแบบเดียวกันกับกุฏิของวัดกลางธนรินทร์..
วัดพุทธาราม หรือวัดฉางปูน สร้างมาเมื่อประมาณปี 2440 หรือราวๆ 120 ปี มาแล้ว สาเหตุที่ชื่อวัดฉางปูน เนื่องจากเดิมแถวนี้ชาวบ้านมีอาชีพทำปูนขาวกัน และใกล้ๆ วัดมีโกดังเก็บปูนขาวขนาดใหญ่ เลยเรียกกันจนติดปากว่า วัดฉางปูนเรื่อยมา เพิ่งมาเปลี่ยนชื่อเป็นวัดพุทธารามเอาเมื่อปี 2481 โดยถือเป็นวัดพี่-วัดน้อง กับวัดจินดามณี ที่อยู่ติดกัน
ที่บอกว่าวัดพี่-วัดน้อง มีหลักฐานยืนยันว่า วัดจินดามณีเป็นวัดพี่ เพราะพระอาจารย์พุทธาผู้สร้างวัดฉางปูนเป็นน้องชายแท้ๆ ของพระอาจารย์จันดาที่เป็นผู้ริเริ่มสร้างวัดจินดามณีนั่นเอง
ถ้าอ่านบันทึกเรื่องเล่าจาก หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน จะพบว่าเคยกล่าวถึงหลวงพ่อเฮง ผู้ที่บิดาเป็นชาวจีนอพยพมาลงหลักปักฐานทำฟาร์มหมู จนร่ำรวย ซึ่งต่อมาหลวงพ่อเฮงได้เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการบูรณวัด (ผมจึงสันนิษฐานเอาเองว่า สิงโตคู่หน้าวัดคงจะได้รับอิทธิพลมาจากพ่อค้าชาวจีน ซึ่งอาจจะหมายถึงบิดาของหลวงพ่อเฮง หรือเปล่า?)
พิกัด : เลยตลาดบ้านแป้งไปทางทิศใต้ ผ่านวัดจินดามณี ไปก็จะถึงวัดพุทธาราม(ฉางปูน)
