พอเอ่ยชื่อวัดโพธิ์สังฆาราม หลายคนออกอาการงง เนื่องจากไม่ค่อยคุ้นชื่อนี้กันสักเท่าไหร่ ชาวบ้านย่านสิงห์บุรีนิยมเรียกวัดแห่งนี้จนติดปากว่า “วัดพริก” ซึ่งเป็นชื่อดั้งเดิม
วัดพริกจัดอยู่ในกลุ่มวัดเก่าและงดงามมากของสิงห์บุรีอีกแห่งหนึ่ง ตามประวัติระบุว่าก่อตั้งเมื่อปี 2437 หรือ 124 ปีมาแล้ว โดยมีเรื่องเล่าสืบทอดกันมาว่า บริเวณหน้าวัดริมแม่น้ำน้อยแห่งนี้เคยเป็นท่าจอดเรือเพื่อพักแรมของพ่อค้า ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวมอญ
แรกๆ ก็พักกันในเรือ พอนานวันเข้าบางส่วนก็ถือโอกาสขึ้นมาลงหลักปักฐานทำมาหากินกันบนบก โดยอาชีพหลักก็คือปลูกพริกขายให้กับพ่อค้าแม่ค้าที่แวะเวียนมารับซื้อ ว่ากันชาวบ้านปลูกกันเป็นจำนวนมากจนชื่อเสียงโด่งดัง พริกดีพริกอร่อยต้องมาซื้อที่ย่านนี้เท่านั้น จนกลายเป็นตลาดขายพริกไปโดยปริยาย
เมื่อการค้าขายเจริญก้าวหน้า เลยคิดอ่านกันว่าน่าจะมีวัดเอาไว้ประกอบพิธีกรรมทางศาสนา จึงร่วมแรงร่วมใจกันสร้างวัดขึ้นมาโดยตั้งชื่อตามสถานที่ว่า “วัดพริก” แต่จะด้วยเหตุผลใดก็ไม่ทราบ มีการเปลี่ยนชื่อวัดเป็น “วัดสุวรรณอำภาสโมสร” แต่ชาวบ้านก็ยังคงเรียกชื่อเดิมต่อไป ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นว่าชื่อใหม่ยาว ยากต่อการจดจำ ทำไปทำมาก็เลยหันมาใช้ชื่อวัดพริกตามเดิมอีกครั้ง
ปัญหาเรื่องชื่อยังไม่จบ วัดพริกถูกเปลี่ยนชื่อใหม่อีกครั้งเมื่อปี 2499 ว่า “วัดโพธิ์สังฆาราม” และใช้มาจนถึงทุกวันนี้ แต่กระนั้นชาวบ้านรุ่นเก่าวัยเกิน 50 ปีขึ้นไป มักนิยมเรียกชื่อวัดพริกมากกว่าจะเรียกชื่อที่ตั้งใหม่
วัดโพธิ์สังฆาราม นอกจากจะเป็นวัดที่ได้ชื่อว่างดงามโดยเฉพาะอุโบสถและซุ้มประตูทางเข้าแล้ว ยังมีหลวงพ่อหินพระพุทธรูปเก่าแก่ เป็นที่เคารพบูชาของชาวบ้านย่านนี้อีกด้วย
พิกัด : ตั้งอยู่หมู่ที่ 7 ตำบลโพสังโฆ อำเภอค่ายบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี
