ในเชิงกายภาพถือว่าเป็นตลาดที่มีชีวิต หมายความว่าไม่หยุดนิ่ง มีการพัฒนา ปรับปรุง เปลี่ยนแปลง อยู่ตลอดเวลา ผมเข้าไปชมล่าสุด พบว่าได้ทำชานชลาไม้ไผ่ตลอดแนวคลอง ดูเท่และมีเสน่ห์มาก เพื่อเพิ่มพื้นที่ให้กับนักท่องเที่ยวได้นั่งพักและซื้อขนม+อาหาร มารับประทานกันอย่างสะดวกสบาย..และรื้อสิ่งก่อสร้างชำรุดเก่าๆ ออกไป..สะอาดตาและดูดีขึ้น
แต่ที่กังวลและห่วงใยก็คือ ในเชิงคุณภาพ ที่เริ่มมีสินค้าจากแหล่งอื่นเข้ามาปะปน จนเกรงจะเสียเอกลักษณ์ไป..ที่สำคัญเห็นแม่ค้าบางรายตักผงชูรสใส่แบบไม่กลัวเปลือง..ลึกๆ อดนึกถึงตลาดอัมพวาไม่ได้ ที่อดีตกับปัจจุบันภาพมันคนละเรื่องกันเลย อย่าเพิ่งตกใจ สถานการณ์ยังดีอยู่ครับ เพียงแค่(แอบ)ห่วงใย..
